1. Vouw om het doel van deze alinea te bewerken
H13 matrijsstaalwordt gebruikt voor het vervaardigen van smeedmatrijzen met hoge impactbelasting, hete extrusiematrijzen, precisiesmeedmatrijzen;spuitgietmatrijzen voor aluminium, koper en hun legeringen.

Het is de introductie van H13 luchtdoving hardend heet werkmatrijsstaal uit de Verenigde Staten.De eigenschappen en toepassingen zijn in principe hetzelfde als die van 4Cr5MoSiV-staal, maar vanwege het hogere vanadiumgehalte zijn de prestaties bij gemiddelde temperatuur (600 graden) beter dan die van 4Cr5MoSiV-staal.Het is een representatieve staalsoort met een breed scala aan toepassingen in warmwerkstaal.
2. Functies
Electroslag omgesmolten staal, het staal heeft een hoge hardbaarheid en thermische scheurweerstand, het staal bevat een hoger gehalte aan koolstof en vanadium, goede slijtvastheid, relatief verzwakte taaiheid en goede hittebestendigheid.Bij hogere temperaturen heeft het een betere sterkte en hardheid, een hoge slijtvastheid en taaiheid, uitstekende uitgebreide mechanische eigenschappen en een hoge ontlaatweerstand.
3. De chemische samenstelling van staal
H13-staal is een C-Cr-Mo-Si-V-staal, dat wereldwijd veel wordt gebruikt.Tegelijkertijd hebben veel wetenschappers uit verschillende landen er uitgebreid onderzoek naar gedaan en onderzoeken ze de verbetering van de chemische samenstelling.Staal wordt veel gebruikt en heeft uitstekende eigenschappen, voornamelijk bepaald door de chemische samenstelling van staal.Natuurlijk moeten de onzuiverheidselementen in het staal worden verminderd.Sommige gegevens tonen aan dat wanneer de Rm 1550 MPa is, het zwavelgehalte van het materiaal wordt verlaagd van 0,005% naar 0,003%, wat de slagvastheid met ongeveer 13J zal verhogen.Het is duidelijk dat de NADCA 207-2003-norm bepaalt dat het zwavelgehalte van premium H13-staal minder dan 0,005% moet zijn, terwijl het zwavelgehalte van superieur minder dan 0,003%S en 0,015%P moet zijn.De samenstelling van H13-staal wordt hieronder geanalyseerd.

Koolstof: Amerikaans AISI H13, UNS T20813, ASTM (de nieuwste versie) H13 en FED QQ-T-570 H13-staal hebben een koolstofgehalte van (0,32~0,45)%, wat het hoogste koolstofgehalte is van allemaalH13 staalsoorten.Breed.Het koolstofgehalte van de Duitse X40CrMoV5-1 en 1.2344 is (0,37~0,43)% en het bereik van het koolstofgehalte is smal.In de Duitse DIN17350 is het koolstofgehalte van X38CrMoV5-1 (0,36~0,42)%.Het koolstofgehalte van SKD 61 in Japan is (0,32 ~ 0,42)%.Het koolstofgehalte van 4Cr5MoSiV1 en SM 4Cr5MoSiV1 in de GB/T 1299 en YB/T 094 van mijn land is (0,32~0,42)% en (0,32~0,45)%, die hetzelfde zijn als respectievelijk SKD61 en AISI H13.Er moet met name op worden gewezen dat het koolstofgehalte van H13-staal in de normen van de North American Die Casting Association NADCA 207-90, 207-97 en 207-2003 wordt gespecificeerd als (0,37~0,42)%.

H13-staal dat 5% Cr bevat, moet een hoge taaiheid hebben, dus het C-gehalte moet op een niveau worden gehouden dat een kleine hoeveelheid legering C-verbindingen vormt.Woodyatt en Krauss wezen erop dat op het Fe-Cr-C ternaire fasediagram bij 870 ℃ de positie van H13-staal beter is op de kruising van de austeniet A en (A + M3C + M7C3) driefasengebieden.Het overeenkomstige C-gehalte is ongeveer 0,4%.De figuur markeerde ook de toename van de hoeveelheid C of Cr om de hoeveelheid M7C3 te verhogen, en de A2- en D2-staalsoorten met een hogere slijtvastheid ter vergelijking.Het is ook belangrijk om een ​​relatief laag C-gehalte te behouden om het Ms-punt van het staal een relatief hoog temperatuurniveau te laten aannemen (de Ms van H13-staal wordt over het algemeen beschreven als 340 ℃), zodat het staal kan worden afgeschrikt tot kamertemperatuur.Verkrijg de structuur van de legering C-verbinding die voornamelijk bestaat uit martensiet plus een kleine hoeveelheid residu A en de resterende uniforme verdeling, en verkrijg een uniforme getemperde martensietstructuur na ontlaten.Vermijd het transformeren van te veel vastgehouden austeniet bij de werktemperatuur om de werkprestaties of vervorming van het werkstuk te beïnvloeden.Deze kleine hoeveelheden achtergebleven austeniet moeten volledig worden omgezet in de twee of drie ontlaatprocessen na het afschrikken.Overigens wordt hier opgemerkt dat de martensietstructuur die wordt verkregen na het afschrikken van H13-staal lat M + een kleine hoeveelheid schilfer M + een kleine hoeveelheid residu A is. De zeer fijne legeringscarbiden sloegen neer op de lat M na ontlaten.Binnenlandse geleerden hebben ook wat werk verzet